در حال حاضر میشه گفت بخش زیادی از سینما رو فیلم‌های کمیک بوکی به خودشون اختصاص دادن و به سختی میشه کسی رو پیدا کرد که هیچ فیلم اقتباس شده از کمیکی رو ندیده باشه. و خب همونطور که میدونید تعداد زیادی از این آثار کمیک بوکی به مارول و دیسی تعلق دارن ک بزرگترین منابع برای اقتباس فیلم رو دارن. با توجه به اینکه تعداد این فیلم‌ها زیاد شده طبیعیه که آثار خوب و بد بین‌شون وجود داشته باشه، که دلایل این خوب یا بدن بودن هم در فیلم‌های مختلف متفاوت هستن، و اما اینجا قراره ببینیم فیلم‌های کمیک بوکی که الان سینما رو در دست گرفتن در چه مواردی موفق شدن به درستی کار خودشون رو انجام بدن که هم برای سینما مناسب باشه و هم بتونه به دنیای کمیک وفاداری خودش رو نشون بده که برای این سبک فیلم‌ها از مهمترین موارده.
5. کاستوم‌ها
برای مدتی بسیار طولانی سینما با کاستوم‌های ابرقهرمانان درگیر بود و اگه نگاهی به آثار قدیمی بندازیم میبینیم که خیلی وقت‌ها لباس قابل قبولی برای شخصیت فیلم‌های کمیک بوکی در فیلم وجود نداره. اما در بعضی موارد هم کاستوم‌های خوبی وجود داشت مثل فیلم سوپرمن ۱۹۷۸ که در زمان خودش لباس کامیک بوکی خوبی رو به تصویر کشید. اما در بعضی موارد مثل فیلم دردویل با بازی بن افلک اصلا اینطور نیست و کاستوم‌ها مورد قبول عده بسیار زیادی از طرفدارها قرار نگرفت. شیوه دیگه‌‌ای که بعضی از فیلم‌ها در مورد کاستوم ابرقهرمانان در نظر گرفتن حذف اونها بوده، مثل فرنچایز ایکس-من که اهمیت خیلی زیادی به ظاهر شخصیت‌ها در دنیای کمیک نمیداد. اما خوشبختانه حالا از تمام اینها گذشتیم و درحال‌حاضر فیلم‌های ابرقهرمانی کاسنوم‌های با جزئیات و جذابی رو به مخاطب نشون میدن که نمونه اون رو در موارد بسیاری از فیلم‌های جدید مارول و دیسی میتونیم ببینیم.
4. اکشن
همونطور که حتما میدونید در دنیای کمیک اکشن نقش بسیار زیادی داره و شاید دلیل اصلی جذابیت کمیک‌ها به تصویر کشیدن اتفاقات و کارهایی بوده که در دنیای سینما امکان پذیر نبوده. به عنوان مثال ما بارها در مبارزات کمیک‌های اسپایدرمن، سوپرمن یا هر قهرمان دیگه بر علیه ویلن داستان دیدیم که شهر خراب بشه و در دنیای سینما بخاطر نبود جلوه‌های ویژه و امکانات خوب، نشون دادن اونها ممکن نبود. ولی حالا با توجه به پیشرفت قابل توجه در سینما میتونیم اتفاقات بسیار بزرگ، خرابی‌های سنگین و حتی اتفاقات کیهانی رو ببینیم چیزی که در گذشته اصلا وجود نداشت. بخاطر موضوعات علمی تخیلی یا جادویی بدون شک سینمای کمیک بوکی به جلوه‌های ویژه نیاز داشته و ضعف فیلم‌ها در این مورد با گذشت زمان نه تنها حل شده بلکه به یکی از نقاط قوت این آثار هم تبدیل شده.
3. داستان‌ها
در مورد داستان‌های قهرمانان در دنیای کمیک میدونیم که هرکدوم، تعداد بسیار زیادی کمیک اختصاصی دارن که در اونها داستان‌های بسیار زیادی روایت شده و گاهی اوقات این داستان‌ها به دست نویسندگان بزرگی نوشته شده بود که نتیجه اون خلق یک کمیک شاهکار بوده. متاسفانه در بعضی فیلم‌های کمیک بوکی قدیمی داستان‌ها دنیای کمیک نادیده گرفته میشد اما با ساخته شدن فیلم‌های بیشتر در این ژانر، سازندگان به این نتیجه رسیدن که دنیای کمیک رو بیشتر منبع خودشون قرار بدن و از رویدادهای دنیای کمیک مثل جنگ داخلی در فیلم‌های خودشون هم استفاده کنن. البته همچنان هم شاهد ساخت فیلم‌هایی هستیم که با وجود کمیک بوکی بودن، در الهام گیری داستان زیاد به منابع کمیکی توجه نشده از جمله فیلم جوکر. این فیلم که تونست به موفقیت بسیار بزرگی دست پیدا کنه با استفاده از یکی از محبوب‌‌ترین شخصیت‌های دنیای کمیک داستان خودش رو روایت کرد که خیلی هم مورد استقبال قرار گرفت اما بخاطر همین موضوع عده‌ای ازطرفداران کمیک‌های DC دلِ خوشی از این فیلم ندارند.
2. چیزی که قهرمان هارو خاص میکنه
موارد زیادی هستن که داستان‌های کمیک بوکی و ابرقهرمانی رو خاص میکنن. اگه بخوایم بعضی از اونها رو مثال بزنیم میشه به کاستوم و قدرت‌ها اشاره کرد، و البته یک مورد دیگه: چیزهای عجیب و غریب. در دنیای قهرمانان ما همیشه چیزهای عجیبی میبینیم که حتی باورشون در دنیایی تخیلی هم سخته اما همین مسئله نقطه قوت این آثاره. اما مشکلی که در فیلم‌های قدیمی وجود داشت این بود که از نشون دادن این چیزهای عجیب خود داری میکردن و شاید خجالت میکشیدن که اونها رو به تصویر بکشن چون برای مخاطب‌های سینما اصلا آشنا نبود. به عنوان مثال اگر فیلم آکوامن که در سال ۲۰۱۸ پخش شد در سال ۲۰۰۸ ساخته میشد هیچوقت هشت‌پایی رو نمیدیدم که نوازنده باشه. یا اگه قرار بود در اون دهه فیلمی از نگهبانان کهکشان ساخته بشه احتمالا گروت از داستان حذف میشد چون شخصیت عجیبیه. به هر حال این مشکل هم رفع شده و حالا میتونیم هر چیزی که در دنیای کمیک به تصویر کشیده شده رو روی پرده سینما ببینیم و سازندگان دیگه از نشون دادن هیچ چیزی ترسی ندارن.
1. یونیورس
و اما میرسیم به بزرگترین کاری که فیلم‌های ابرقهرمانی انجام دادن، ساخت یک دنیای منسجم و ایجاد ارتباط بین شخصیت‌های مختلف. ساخت یک فرانچایز سینمایی ریسک بزرگی برای استودیو‌ها به حساب میاد و از اونجایی که این فیلم‌ها بودجه بسیار زیادی نیاز دارن ساختن اثری مثل جاستیس لیگ و اونجرز با حضور شخصیت‌های بزرگ و بازیگرهای گران قیمت کار بزرگی به حساب میاد که به خوبی انجام شده. شاید هنوزم مشکلاتی در این زمینه وجود داشته باشه اما خب به هر حال این کار انجام شده از این به بعد هم تمرکز بیشتری رو دنیای سینمایی هم مارول و هم دیسی میبینیم. در دنیای کمیک همکاری و دوستی زیادی بین شخصیت‌ها وجود داره و حتی جدا از این روابط هم کراس اوور‌های زیادی میبینیم و اگه همچین چیزی در دنیای سینمایی وجود نمی‌داشت بخش زیادی از جذابیت اونها از بین میرفت. اگه از هر قهرمان یک فیلم اختصاصی عالی ساخته بشه ولی هیچوقت با بقیه قهرمان‌ها ملاقات نکنن اصلا برای طرفدارهای دنیای کمیک قابل قبول نیست چون فیلم‌های سولو نمیتونن برای مدت زیادی محبوب بمونن.
بخوانید :
گور، قصاب خدایان : ویژگی ها، تاریخچه، قدرت ها و نقاط ضعف
۱۰ تا از قدرتمندترین ورژن های سوپرمن در کمیک
۱۰ چیزی که درباره بلک نوآر نمیدانستید!!!
معرفی اعضای شش خبیث
برترین فیلم های کمیک بوکی تاریخ
